Świadkowie przemocy wobec dzieci.
Barometr postaw wobec krzywdzenia dzieci 2024
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę we współpracy z Ipsos Polska przeprowadziła badanie mające na celu systematyczne śledzenie trendów opinii dorosłych obywateli Polski dotyczących różnych form krzywdzenia dzieci.
Poniżej znajdziesz podsumowanie naszego raportu. Pełny raport z badania znajduje się tutaj.
Badanie zostało zrealizowane na reprezentatywnej, losowej próbie Polek i Polaków w wieku 18 i więcej lat, N=1000.
Cele badania
- poznanie stosunku Polaków wobec stosowania kar fizycznych i przemocy psychicznej wobec dzieci jako metod wychowawczych;
- poznanie wiedzy na temat zakazu stosowania kar fizycznych w Polsce;
- uzyskanie wiedzy na temat doświadczeń Polaków związanych z byciem świadkiem krzywdzenia dzieci i podejmowania interwencji;
Wyniki badań
Barometr postaw wobec krzywdzenia dzieci w Polsce
Kary fizyczne
DYSCYPLINOWANIE KRZYKIEM I OBRAŻANIE
73 % badanych uważa, że dyscyplinowanie dziecka krzykiem to kara, która zasadniczo nie powinna być stosowana, ale są sytuacje, kiedy jest to usprawiedliwione.
Badani jako świadkowie krzywdzenia dzieci
Opinie Polaków na temat konsekwencji stosowania kar fizycznych:
- Kary fizyczne prowadzą do pogorszenia zachowania dziecka: 55%
- Kary fizyczne pogarszają relacje między rodzicami a dzieckiem: 78%
- Kary fizyczne mają negatywny wpływ na stan psychiczny dziecka: 83%
1/3 Polaków nie wie, że w Polsce obowiązuje prawny zakaz stosowania kar fizycznych.
Postrzeganie wpływu krzyku:
- Zdaniem 1/5 Polaków krzyk prowadzi do poprawy zachowania dziecka,
- 36% uważa, że prowadzi do pogorszenia zachowania dziecka,
- 72% badanych uważa, że krzyk ma negatywny wpływ na stan psychiczny dziecka,
- Według 62% badanych wpływa na pogorszenie relacji między rodzicem a dzieckiem.
Reagowanie na przemoc:
Jeśli "patrzenie z dezaprobatą" uznamy za brak reakcji, to średnio ponad połowa Polaków nie zareagowała w sytuacji, kiedy była świadkiem krzywdzenia dziecka przez rodzica.
Powody braku reakcji na przemoc wobec dzieci:
- "Nie powinno się ingerować, o sposobach wychowania powinni decydować rodzice"
- Obawa przed reakcją osoby krzywdzącej dziecko
- Obawa przed tym, że interwencja może zaszkodzić dziecku
- "Nie lubię się wtrącać, to nie moja sprawa"
- Brak wiedzy, jak się zachować
Reaguj na przemoc w rodzinie
Wiesz lub podejrzewasz, że dziecko doświadcza w rodzinie przemocy fizycznej lub psychicznej? REAGUJ
W sytuacji podejrzenia przemocy wobec dziecka ośrodek pomocy społecznej ma obowiązek zajęcia się takim przypadkiem i założenia tzw. Niebieskiej Karty. W ramach procedury Niebieskiej Karty pracownik socjalny zbada sytuację w rodzinie dziecka, a następnie zaplanowane zostaną działania interwencyjne oraz pomocowe.
W celu zgłoszenia przemocy idź lub zadzwoń do Ośrodka Pomocy Społecznej. Ośrodek Pomocy Społecznej może wysłać pracownika, aby odwiedził rodzinę i przeprowadził wywiad środowiskowy.
Adres i numer telefonu do właściwego Ośrodka Pomocy Społecznej znajdziesz na stronie urzędu miasta, gminy lub dzielnicy. Możesz również wpisać w wyszukiwarkę internetową właściwe słowa kluczowe „Ośrodek Pomocy Społecznej + nazwa miasta + nazwa dzielnicy”.
O niepokojącej sytuacji możesz zawiadomić pracownika żłobka, przedszkola lub szkoły krzywdzonego dziecka. O swoich podejrzeniach poinformuj pedagoga lub dyrektora placówki. Osoby te często znają sytuację dziecka oraz jego rodziny i będą wiedziały, w jaki sposób zareagować. Placówki oświatowe powinny mieć opracowany schemat interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka. Ponadto przedszkole, szkoła mogą uruchomić procedurę Niebieskiej Karty. W konsekwencji osoby z różnych instytucji publicznych (m.in. policjant, psycholog, lekarz, pracownik społeczny) przeanalizują sytuację i podejmą działania mające na celu wsparcie dziecka, zapewnienie mu pomocy i bezpieczeństwa.
O swoich obawach co do sytuacji dziecka możesz poinformować dzielnicowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka lub innego funkcjonariusza Policji.
W celu kontaktu z policją wybierz numer 997 (bezpłatny, całodobowy).
Aby odnaleźć najbliższą jednostkę policji, sprawdzić jak nazywa się dzielnicowy i ustalić jego numer telefonu skorzystaj z wyszukiwarki internetowej lub z aplikacji mobilnej „Moja Komenda”.
Dzielnicowy ma możliwość wejścia do domu lub mieszkania i niezwłocznego zbadania sytuacji dziecka. Gdy funkcjonariusz Policji uzna, że dziecko doświadcza przemocy w rodzinie, może uruchomić procedurę Niebieskiej Karty. W konsekwencji osoby z różnych instytucji publicznych (m.in. policjant, psycholog, lekarz, pracownik społeczny) przeanalizują sytuację i podejmą działania mające na celu wsparcie dziecka, zapewnienie mu pomocy i bezpieczeństwa.
O sytuacji przemocy wobec dziecka w rodzinie możesz zawiadomić sąd rodzinny najbliższy miejsca zamieszkania dziecka. Pismo z prośbą o wgląd w sytuację dziecka możesz wysłać anonimowo. Kiedy sąd rodzinny dowie się o zagrożeniu dobra dziecka, będzie zobowiązany podjąć działania mające na celu sprawdzenie jego sytuacji, ochronę i wsparcie rodziców w wychowaniu dziecka.
Zawiadomienie możesz napisać samodzielnie. Nie ma potrzeby stosowania określonego wzoru. Jeżeli jednak chcesz skorzystać ze wzoru pisma, znajdziesz je niżej. W zawiadomieniu opisz sytuację dziecka, podaj imię i nazwisko – jeżeli je znasz. Koniecznie podaj adres zamieszkania dziecka, aby sąd mógł podjąć działania.
Wzór pisma – zgłoszenie do sądu
Zawiadomienie możesz też złożyć ustnie – w tym celu idź do sądu rodzinnego i porozmawiaj z pracownikiem.
Kontakt do najbliższego sądu rodzinnego znajdziesz na stronie internetowej. Wpisz: www. nazwa miasta bez polskich liter.sr.gov.pl (na przykład www.gliwice.sr.gov.pl).
Zawiadomienie możesz wysłać pocztą tradycyjną, pocztą elektroniczną (e-mail) lub doręczyć je osobiście.
Twoja reakcja na krzywdę przywraca dziecku poczucie bezpieczeństwa i daje szansę na lepszą przyszłość.
a nawet życie dziecka!
Partnerzy:
Fundacja Dajemy Dzieciom siłę prowadzi obecnie kampanie. Dołącz do naszej kampanii.